Hepimiz sık sık duyuyoruz değil mi? “Anda Kalmak” sürekli karşılaştığımız ama tam olarak ne yapacağımızı bilemediğimiz ve ne olduğunu tam anlamadığımız bir terim. Ne kadar önemli olduğunu bu yazımda anlayacağınızı ve artık uygulamaya başlayabileceğinizi düşünüyorum.

Önce şu kavramdan başlayalım. Sadece şu an vardır. Ne geçmiş, ne de gelecek. Bunda hemfikiriz sanırım. Peki bu ne işimize yarayacak? Şöyle ki eğer geçmiş geçmişte kalmış ve gelecek henüz gelmemiş ise biz anda olmalıyız ama malesef olamıyoruz. Ya geçmişin pişmanlıkları, üzüntüleri zihnimizi donatıyor ve geçmişte yaşamaya başlıyor veya gelecekte ne olacak gibi kaygılar ile stres yaratıp gelecekte yaşıyoruz. Her iki durumda da anda olamıyoruz. 

Peki ne yapalım? düşünmeyelim mi? Elbette düşünmeden duramıyoruz ama önce düşüncelerinizi gözlemleme ile başlayın ve geçmişte mi gelecekte mi olduğunuzu önce farkedin. Bunu anlamak için yanınızda küçük bir defter taşıyarak veya telefonunuza not alarak düşüncelerinizin ağırlıklı ne olduğunu bulmaya çalışın. Bazılarında hem geçmiş hem gelecek sürekli beraber dönüyor da olabilir.

Geçmiş ve gelecekten nasıl kurtulacağımıza gelmeden önce bunun bize ne gibi faydaları var onlardan bahsedelim.

Anda kalmak birçok açıdan bizi iyileştirir ve hayatın tadını çıkarmamızı sağlar. Kendiniz  ile barışık olmanızı, mutlu olmanızı, hem fiziksel hem de ruhsal iyileşmenizi sağlar. Aslında ikisi beraber iyileşir ve siz ruhsal anlamda iyileşirken yeni siz yeni bir beden yaratır. Dna nız yeni kimliğiniz ile yeniden şekillenir. Tarihe geçmiş birçok örnekte kanser teşhisi konmuş insanlar ümitsiz kaldıklarında ve anı yaşamaya karar verdiklerinde ve hastalığı unuttuklarında ve endişe etmediklerinde hastalığın da geçtiğini görmüşlerdir. Bir adamın hikayesini hatırlıyorum amerika da yaşayan bir yunanlı o kadar stresli bir hayat yaşamış ki kanser olduğunu öğrenince memlekete dönüp son günlerini eşi ile doğduğu yerde yaşamak istemiş. Orada üzüm yetiştirip eski akraba eş dost ile keyifli bir hayat yaşamaya başlamış ve o kadar eğlenmiş ve mutlu olmuş ki bir süre için kanser olduğunu da unutmuş ve aradan bir süre geçmiş, aklına gelmiş. Doktara gittiklerinde kanserden eser kalmadığını öğrenmiş. Bunun gibi çok örnek var ama bu örnek burada arzularınızın peşinden gidip mutlu olmanın, endişe ve stresi geride bırakmanın ve aslında anda kalmanın öneminden bahsetmiş oluruz. 

Ruhsal açıdan da anda kalmak size çok şey katıyor olacak. Bu dünyadaki amacımız kendinizi gerçekleştirmek yani kendiniz olmak. Bu durumda kendiniz olabilmeniz için ne istediğinizi bulmanız gerekiyor. Bunu sadece anda kalmaya başlayarak bulabilirsiniz. Anda hiçbir sorununuz yoktur. Tabi kronik ağrısı ve hastalığı olanlar biraz farklı ama onlar da bu örnekteki gibi kurtulabilir ama amacımız bu noktaya gelmeden uyanmak ve kendimizi kurtarmak. 

Önceliğin kendiniz olduğunu, siz iyi olmadan kimseye faydanız olmayacağını ve bunun için anda kalmaya başlamanız gerektiğini anlamalısınız. Anda kalıp her şeyi görmeye başladığınızda, düşüncelerinizi gözlemleyeceksiniz ve görmediklerinizi görmeye başlayacaksınız. Bunlara istediğiniz ve istemediğiniz şeyleri görmek de dahil. Hayatın tadını çıkarmak için size verilenleri, Etrafınızdaki güzellikleri göreceksiniz. Hmm evet burada etrafımızdaki kötü şeyleri de maalesef göreceğiz. Ancak siz önce iyi olmalısınız bu yüzden kendinize ve güzelliklere odaklanın. Ne demiştik siz güçlenmez ve iyi olmazsanız kimseye faydanız olamayacak. Bu yüzden kötülükler ile mücadele edecekseniz çok güçlenmelisiniz. Bu tamamen ayrı bir konu bundan da bir  sonraki yazılarda bahsedelim.

Konumuza geri dönecek olursak, biz zamanı yatay bir  çizgi gibi düşünürsek o çizgi üstüne bir nokta koyalım ve an diyelim. Sağda kalan kısım gelecek solda kalan kısım ile geçmiştir. Zihin ve düşünceler geldikçe bu çizgi üzerinde geçmişe ve geleceğe hareket ederiz.

Anda kalmak dikeyde yaşamaktır. Farklı bir dünyada ilerlemeye başlarsınız. Daha öncede yazılarımda anlatmıştım. Dünya sizin içinizden değişir. Siz dünyayı değiştiremezsiniz, önce kendinizi değiştirirsiniz.  Dikeyde ilerlemek çok  farklıdır. Ruhsal ilerlemedir. Yatayda ilerlemek ise zihinsel ilerlemedir. Zihin anda bulunamaz daima geleceğe ve geçmişe hareket eder. Ana bazen yaklaşır ve ama tekrar uzaklaşır. Anda kalmak geçmiş ve  gelecek düşüncelerini  barındırmadığınızda mümkün olur. Öyle bir odaklanır ve yaşarız ki zamanı unuturuz. Mutlu olur ve yaptığımız ne ise tadını çıkarırız. İşte anda olmak zaman illüzyonunu böyle yok etmek gibidir.

Daha önce not alın dememin sebebi buydu. Siz daha çok nereye gidiyorsunuz? Zihin anda kalmayı başaramaz. Sadece farkındalığınız çok artar ise anda kalmaya başlarsınız ve her şey iyileşmeye, frekansınız artmaya başlar. Ego bir kimliktir ve bu kimlik zihin tarafından beslenir. Ego sürekli kimliğini güçlendirmek ister ve  siz ne olarak tanımlanmışsanız geçmişte yaşıyorsanız belirli olayları tekrar tekrar yaşarsınız ve ne konuda gelecekle ilgili endişeler taşıyorsanız o deneyimleri çekersiniz. Yani başınıza bela açan egonuz, sizin kimliğinizdir. Karma denen şey aslında bilinenin aksine budur. Birine bir şey yaptığınız için bir şeyler yaşamazsınız. Kendinize verdiğiniz kimliği tanımlamak, pekiştirmek için sürekli aynı kısır döngüde sıkışmaktır karma. Aslında bunun sebebi de en derinde bir şeylerin farkına varmanız ve uyanmanız içindir. Bu karmayı aşmanız içindir. Bunu anda kalmayı başarabilirseniz hemen de yapabilirsiniz. Ancak insan zor öğrenir ve zor dersler çıkarır. Maalesef zor anlar. Çünkü hiç anda olamamaktadır. 

O zaman  tüm karmalardan anda kalarak hemen kurtulmak mümkün mü? Evet kesinlikle. Peki kurtulunca ne olacak? Enerjinizi sömüren ve sizi aslında yok eden  ve öldüren her şeyden kurtulacaksınız. Neden ölüyorsunuz? Öğrenemediğiniz ve karmalarınızı tamamlayamadığınız için artık bedenin dayanacak gücü kalmıyor. Çabuk yaşlanıyor, enerjisi düşüyor ve bir sonraki serüven için ruh bedeni artık terk ediyor. Bazen kurtulamayacağınızı anladığı içinde hemen gitmek  isteyebiliyor. Yani sizi öldürüyor ki devam edebilsin. Yeni deneyimler ile karmalarını aşabilsin. İşte bu kadar insan bunun için uğraşıyor ama tek yapılması gereken anda kalabilmek. Karmalardan kurtulmayı talep etmek ne geçmiş ne gelecek ile bağ kurmamak, olanın sizin hayrınıza olduğunu bilmek ve ana güvenmek, anda yaşamak işte bu. Size düşen görev, önce kendiniz olmak, kendinizi gerçekleştirmek , hayatın tadını çıkarmak ve hem ruhsal hem fiziksel olarak en iyisi olmak. Ondan sonra etrafınıza fayda sağlayabilirsiniz. Ama önce kendiniz. Önce anda kalmak. Bir kez neyi neden yaptığınızı anlamaya başladığınızda, başınıza ne çoraplar örüp sonra onları çözerek iyileştiğinizi sandığınızı anladığınızda o zaman gerçeği görmeye ve anın farkında olarak yaşamaya başlayacaksınız. Anda yaşamak plan yapmamak ile karıştırılır. Bu bence böyle değil. Planlarınız olacak ve uygulayacaksınız, temel bir yol haritanız, geçmişten ders çıkardığınız şeyler ve gelecek için çalışmalar yapacaksınız elbette. Ancak yaptığınız şeyde ne için yaparsanız yapın sevinç yoksa ve mutluluk vermiyorsa o zaman yanlış yoldasınız demektir.  Anda kalarak kendinizi değiştirmeye ve hayallerinizi, sizi mutlu edecek şeyleri bulmaya çalışmalısınız. Yaptığınız her şeyde hafiflik olmalı ve eğer yoksa orada bir şey öğrenmek için bulunuyorsunuz ve doğru yolda henüz değilsiniz demektir. Mesela sizi işiniz veya ilişkiniz size sürekli  sorun, yük veya sıkıntı oluşturuyorsa durup düşünmelisiniz. Buradan öğreneceğiniz ve vermeniz gereken kararlar var mı? Atmanız gereken adımlar var mı? Blinmeyene gitmeyi seçebiliyor musunuz? Siz güvenmedikçe ana ve bilinmeyene o size kendini açmayacaktır. Bir yerde sıkışıp kalmak ruhunuzda ciddi bir rahatsızlık ve dolayısı ile iç sıkıntısı ile kendini gösterir. Bu iç sıkıntısı ve iç huzuru fark etmeye ve dinlemeye başlayacaksınız. Hepimiz ruhumuzun sesine bu şekilde kulak vermeli ve bizim için en iyisini istediğini, onun da kendimiz olabilmek, özgür olabilmek ve özgürce ne istiyorsak o doğrultuda ilerleyebilmek olduğunu anlamamız gerekiyor. Yoksa bunu zor yoldan öğrenmeye devam edeceğiz. 

Anda kalabilmenin bir çalışma gerektirdiğini farkındalık açısından kabul ediyorum. Meditasyon yapmak, çeşitli  yöntemler kullanmak ve anda olmadığınız zamanları yakalayıp ana dönerek bunu sık tekrarladığınızda anda kaldığınız zamanları arttırmak mümkün. Aslında farkında olarak nefes alıp vermek bile anda kalmanızı sağlıyor. Bir şeyi farkında olarak yapmak. Ne yapıyorsanız onu onurlandırmak. Bir şeyi otomatik yapmamak. Bazı üstatlar ceplerinde ana dönebilmek için bir taş taşırlarmış. Her sıradan zamanda ellerini ceplerine attıklarında anın farkına varırlarmış. Bunu her yapışlarında daha çok ve daha çok anda kalırlarmış. Bunun gibi birçok yöntem bulmak ve alıştırmalar yapmak mümkün. Neden önemli olduğunu ve zihnin sizi andan nasıl kopardığını ve hasta ettiğini anlamak gerekli öncelikle. Ondan sonra istemek ve yapmak. Bir bahane yok. Yapmıyorsanız tekrar tekrar aynı şeyleri yaşayıp bir sonraki hayatınıza bazı şeyleri saklamayı kabul ediyorsunuz. Yapıyorsanız ise en doğru yoldasınız. 

Her şey kendinizin ve anın farkına varmanız, zor yoldan öğrenmeniz için bekliyor. Zor yolu bırakmak ve artık gidişata dur demek elinizde. Eckhart Tolle nin “Şimdinin Gücü” kitabını okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Ayrıca bir arkadaşınız ile bu konuları konuşmanın ve yorumlamanın, düşüncelerinizi ve duygularınızı yazmanızın da çok faydası olacaktır başlangıçta.  

O zaman sağlıcakla kalın, anda kalın 🙂

Güzelliği de buradadır. Ancak hayatı da sorunları da zorlaştıran ve karmaşık hale getiren bizleriz. Çok basit konuları bile kafamızın içinde çevirip büyütebilir hatta kriz haline dönüştürürüz. Egomuz bu krizden beslenir. Çözülmesi gereken ne kadar sorun var ise kendini değerli hisseder. Basit bir hayat tercih etmeyiz. Bizim hayatımız en karmaşık olan olmalıdır. Yarattığımız bu karmaşada boğuluruz ama farkında olmayız. Her durumda doğaya bakarsanız ne kadar sade ve olması gerektiği gibidir. Yaşayan hiçbir hayvan veya bitki kendisini olduğundan farkı karmaşık hallere sokmaz. Ben çok önemliyim demez. Her canlının bir doğası ve görevi vardır. Gerekenleri yapar ve yaşar. Bizlerde doğadaki canlılar gibiyiz ve hayatı karmaşıklaştırdıkça yaşamayı unutur, sadeleştirdikçe yaşamaya başlarız.

Hepimiz içimizde bulunan yaşam enerjimizi yükseltmek zorundayız. Yoksa yavaş yavaş tükeniyoruz.

Kendini kabul ettirmek, beğendirmek, topluma göre doğru olanları yapmak enerjinizin bir kısmını alır götürür. Egonuza göre yaşamak yaşam enerjinizi yavaş yavaş yok eder. Hiç içinizden geldiği gibi yaşadığınız anlar oldu mu? Ne giydiğinin, nasıl göründüğünün, ne yaptığının önemi olmayan o anlarda ne kadar huzurlu ve enerji dolu olunur. Kendimize bakmak, ilgilenmek bu enerjiyi götürmez, bunu başkaları için yapmak bu enerjiyi götürür. Bunu kendiniz için yaparsanız tam tersi mutlu olur, enerjinizi korumuş olursunuz.

Enerjimizi azaltan bir diğer konuda hayata direnmektir. Zorlamak, direnmek çok büyük enerji gerektirir. Her şeyi olduğu gibi kabul ettiğinde bu enerjiyi harcamamış olursun. Fikirlerini ısrarla savunmak, karşısındakine kabul ettirmeye çalışmak da bir çeşit zorlamadır. Kendinizi kimseye ispat etmeye çalışmayın. Savunacak bir fikir olmayınca, kavga ve tartışma da olmaz. 

Sürekli gelecek planı yapmak, problemleri çözmeye çalışmak sizin enerjinizi azaltan ve sizi yoran eylemlerdir. Kaos ve belirsizlik içinde düzen kendini bulur ve problemler kendiliğinden çözülür. Siz problemleri çözer veya  çözdüğünüzü sanır sonra kendinize çözecek yeni problemler ararsınız. Aslında her şeyi rahat  ve oluruna bırakmak bazen en güzelidir. Tabiki belli bir amacımız , hedeflerimiz olacak. Bu amaç o kadar gönüllü olmalı ki zorlanmadan ve çok isteyerek çaba verilmeli. Bu sayede enerji bu gönüllükten ortaya çıkar ve sizden götürmez. Hatta enerji ile dolarsınız. 

Bazı insanlar ile birlikte olmak da senin enerjini tüketebilir. Bunu o insanla birlikte olduktan sonra durup bir düşün. Nasıl hissediyorsun? Bitkin ve yorgun mu? Yoksa huzurlu ve iyi mi? Buna göre anlayabilirsin enerjini tüketen insanları. Bu tip insanlar ile de mümkünse görüşmeyi bırakmalı veya az görüşmelisin.

Aynı şey mekanlar ve yerler içinde geçerlidir. Şehirde yaşamak genelde enerjimizi sürekli tüketen bir yaşam tarzı oluşturur. Bir şehirde herkesin içine düştüğü, hayatta kalma ve mücadele etme ortak bilinci vardır ve bundan etkilenirsin. Bazı insanlar belli zamanlarda bundan dolayı doğaya kaçışı arzular , tercih eder. Mümkün olduğunca doğada vakit geçirirsen o zaman doğanın enerjisi ile dolar, huzur bulursun. Bazı mekanlar ise sana kötü hissettiriyor ise gitmemek gerekir. Bunları aynı şekilde bir insandan uzaklaştıktan sonra ne hissettiğine baktığın gibi mekandan ayrıldıktan sonra da ne hissettiğine bakarak anlayabilirsin.

Mücadele etmek yerine hayatın akışı ile aynı doğrultuda yaşayıp, kendimizi kabul ettirmek yerine kendimizi kabul edersek o zaman her şey daha yolunda ve akışa uygun şekilde ilerleyecektir. 

Her zaman bir şeyler yapmak zorunda değiliz. Bazen sadece durup düşünmek, sessiz kalmak, enerjini toplamak en iyisidir. Olaylar karşısında sakin olmak, zamana bırakmak ve her olanı kabullenmek sizin enerjinizi korur ve yeri geldiğinde daha güçlü olmanızı sağlar. 

Hayatı yaşarken, hislerine ve duygularını dinleyip, sana enerji veren konulara eğilip, senden enerji alanlardan uzaklaşmak ile, enerjini korumuş, hatta yükseltmeye başlamış olursun. Enerjin yüksek olduğunda, daha çok mutlu olur, daha yavaş yaşlanırsın.  Hatta çok yüksek ise yaşlanmayı bile durdurabilirsin. Ruhumuzu, enerjimizi tükettiğimizden yaşlanıyoruz.

Doğum anı sancılıdır. Anne bebeğini doğururken çok acı çeker ve bebek doğduğu anda acıyı unutup çok mutlu bir ruh hali içine girer. 

Kendini bulmak, kendin olmaya başlamak bir doğuma benzer. Seni tanımlayan egodan kurtulmak çok zordur. Çünkü sen onun sayesinde var olduğunu düşünürsün. Bir anne, bir baba, bir kariyer sahibi, iyi bir evlat olmak için geliştirdiğin ego senin kimliğindir. Onu nasıl bırakırsın? Çok emek vermişsindir. Para kazanamamaktan korkarsın, gelecekten korkarsın. Kaybedecek çok şeyi olanlar bundan daha çok korkar. Sen daha çok kazandıkça , ailen daha çok büyüdükçe korkuların artar. Sen daha çok egon olursun. Ego seni büsbütün sarmalar. Bu yüzden ondan öyle kolay kolay kurtulamazsın. Çoğu zaman seni ele geçiren bu yaratığın farkına bile varmazsın. Varsan bile bişey yapamaz, onunla barışıp yaşamaya çalışırsın. Hayatı erteler, isteklerini gömer, çok emek verdiğin kimliğini bozmamak , çok değer verdiklerini kaybetmemek için yoluna devam edersin. Aslında bilmezsin o sahip oldukların zaten senin değildir. Hiç senin olmamıştır. Sen sadece kendinin sahibisin. Kaybetme korkusu ile yaşayıp mutsuz , huzursuz olursun. Çok parası olup mutsuz olan ve onu kaybetmekten korkan çok insan vardır.  Çocuklarınız size ait değildir. Onlar hayatın çocuklarıdır. Eşiniz size ait değildir. Sizin gibi hayatı deneyimleyen ve kendi egosu olan biridir.

Zengin olan ve hedeflerine ulaşan insanlar bir anda hayatın anlamına aramaya bu yüzden daha kolay başlarlar. Çocukları büyümüş, belli hedeflere ulaşmış ve geriye ne yapmam gerekir diye sorgulamaya başladıklarında, o zaman kendini arayış başlayabilir. Her şeyi bir anda bırakabilirler korkularını yenip. Bu gerçek bir doyuma ulaştıktan sonra olur. 

Yaşanan bazı acılar, mutsuzluklar, kayıplar, yalnız kalmak da bu doğum anını hızlandırabilir. Bu acıların, mutsuzlukların en güzel tarafı budur. Kendini bulmaya ve içine dönmeye, ne istediğini aramaya  başlarsın. Kötü olayları, bir fırsat, bir öğretmen olarak gördüğün zaman, herşeyi olduğu gibi kabul ettiğin zaman değişimde başlar. Her şey yaşanmıştır ve olması gerektiği gibidir. Bunu değiştiremezsin. Ama sen bundan birşey öğrenip değişebilirsin. İşte bu yüzden kaybedecek çok şeyi olan insanlara göre acılar yaşayan insanlar hayata daha farklı bakarlar. Çünkü yeniden doğarlar. Bu kötü olaylar bazı gerçekleri görebilmek için iyi bir fırsattır. 

Bu süreç, tek başına atlatmanız gereken ama bittiğinde çok mutlu olabileceğiniz bir süreçtir. Süreç tamamlandığında yeni doğmuş çocuğu olan bir anne gibi sizde çok sevinir ve yeni doğmuş hayatınıza bakarsınız. 

O çocuğun yeni bir serüveni başlamaktadır. O serüven birçok belirsizlik içerebilir. Ancak güzel olan, birçok potansiyel ile dolu olan o sınırsız seçenekleri olan o belirsiz hayattır. O hayatta, sabırsız olmaz, hislerinizi dinler ve gerçekten sevdiğiniz şeyleri yaparsınız. Bu eski hayatınızda olduğundan daha  fazla mutluluk, bolluk ve bereket getirecektir. Çünkü her şeyi sevinç için, mutlu olmak için, kendiniz öyle istediği için yaptığınızda, o zamanda tüm güzellikleri kendinize çekersiniz. Hayatı gerçekten yaşamaya başlarsınız. Birgün o çocuğu tekrar bir kalıba sokmaya çalışacaklar, eğitmek isteyecekler, tavsiyeler verecekler. Ancak o çocuğun annesinin karnından doğan çocuğa göre farkı bu onun ikinci doğuşudur ve bu sefer kendini doğurmuştur. Çektiği acı ve ardından gelen mutluluk çok benzerdir.  İlk  hayatını kendisinin neye dönüştüğünü anlamadan yaşadığı için birşey yapamamıştır. Şimdi her şeyi bildiğinden eski hataları yapmaması ve aynı savaşa tekrar girmemesi gerekir.